أم وطفلين ولحظة وداع وفراق وعــذاب غــريــبــه
طفلا مريض ويبكي يريــد أمه وهي جـنــبـه
وطفلا يموت ودمعه على خــده وأمــه بعيده عنه
طفلا أمه تشمه وتضمــه
وطفلا رغم بعده عن أمــه
تحس إنه عايش بأحضانها
تضمه وتشوفه بكل مكان رغم بعده
حكم عليها القدر أنها
تقتل واحد لكي يعيش الثاني
تعبت وبكت وقـــررت
تقـتــل واحــد وقسا قــلبـــهــا
وقتلت طفلها البعيد عن عينها
ولـــكـــــــــــــــــــــن
لم تستطــيع ان تقتله وترى دمه وتدفنه
قررت تتركه يواجه الحياه وحيدا وتــنســـاه
وتركتــه وحيدا و قتلت بسمته
نزلت دمعته تترجاها
إلا الــفـــراق
لكنها رحلت
وبخلت بكلمه
يحــبــها من فم امـــه
كلمه تخفف من
ألم الـمـوت وقــســوتة
قتلته وبقي بمكانه يحـتــضـــر
ينتظرعودة أمه تـكـفـنـه باحضانــهــا
وتغسله بدمــوعــهــــا
وتدفنه بوســط قــلــبــها